Samo wejście do gabinetu specjalisty zdrowia psychicznego może sprawić, że dziecko poczuje się inaczej. Może poczuć, że cały problem jest w nim i wszystko jest jego winą. Oto kilka wskazówek, które pomogą uniknąć niebezpieczeństwa wybrania nieodpowiedniego terapeuty, oraz upewnienia się, że będzie na tyle kompetentny, by pomóc i na tyle wrażliwy, by uniknąć niezamierzonych i niechcianych skutków dla dziecka lub rodziny.

Cechy dobrego psychologa dla dzieci

Przede wszystkim chodzi o relacje. Niektórzy twierdzą, że aż 85% zmian można przypisać relacjom między terapeutą a dzieckiem i rodzicem. Jeśli dziecko nie nawiązuje więzi ze swoim terapeutą, z jakiegokolwiek powodu lub mu nie ufa, najlepiej jest poszukać innego. Dobry psycholog dla dzieci Gorzów może zazwyczaj zaangażować nawet dziecko, które początkowo niechętnie podchodzi do terapii. To, co ci terapeuci mają ze sobą wspólnego, to prawdziwe zainteresowanie dzieckiem i chęć zrozumienia świata, w taki sposób, w jaki robi to dziecko. Dobry terapeuta widzi mocne strony dziecka i jest otwarty na słuchanie rozwiązań podsuwanych przez nie same lub przez rodziców. Psycholog rozumie, że problemy dziecka są sposobem radzenia sobie (lęk chroni dziecko przed niebezpieczeństwem, a agresja może być sposobem sprawowania kontroli). Dobry terapeuta oddziela problem od dziecka. Dobry psycholog jest także sprzymierzeńcem rodzica lub opiekuna. Rozumie, że jego rola jest tymczasowa. Prawdziwi ludzie, którzy muszą być zaangażowani, aby pomóc dziecku, są już obecni w życiu dziecka. Dobry terapeuta jest na tyle pokorny, by uświadomić sobie, że jego wkład jest znikomy w porównaniu z tym, co ma do zaoferowania wsparcie społeczne. Nie oznacza to, że terapeuta nie robi tego, co może, aby pomóc, ale terapia jest zawsze rozumiana jako krok w procesie uzdrawiania. Jeśli terapeuta sprawia, że ​​jego praca wydaje się jedyną rzeczą, która wyleczy dziecko, należy znaleźć kogoś, kto jest bardziej pokorny i wdzięczny za naturalne wsparcie, które dziecku daje rodzina i otoczenie.

Kiedy już znajdzie się kogoś, kto podchodzi do jego pracy z uwzględnieniem tych kilku zasad, prawdopodobnie będzie to ktoś, kto może pomóc dziecku. Nie ma jednak gwarancji, że terapia zadziała. Jeśli czuje się, że terapeuta obwinia innych za problem dziecka, trzeba poszukać kogoś, kto będzie bardziej zorientowany na działanie i pomoże rozwiązać problemy, zamiast tworzyć ich więcej. Należy znaleźć kogoś, komu zarówno dziecko, jak i rodzic zaufa. To sprawi, że terapia będzie miała większą szansę powodzenia.